Μπορεί να πέρασαν πενήντα ολόκληρα χρόνια απο τότε που ” ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία ” αλλά εμείς σήμερα συνειδητοποιήσαμε για ακόμη μια φορά πως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και δημοκρατία δεν ήταν και δε θα είναι ποτέ αγαθά δεδομένα και αυτονόητα, αλλά κατακτώνται με γνώση, κόπο, αγώνα και διαρκή επαγρύπνηση.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Λώλο Κωνσταντίνο, τον κ. Αφεντούλη Αναστάσιο, τον κ. Ελληνούδη Γεώργιο και τους μαθητές μας που κράτησαν ζωντανή τη μνήμη του Πολυτεχνείου !!
